Voor bestuurders en leidinggevenden die voelen dat uitstel geen optie meer is.

Wanneer besluiten te lang zijn uitgesteld en een organisatie vastloopt, heeft bijsturen zijn grens bereikt.

Ik word ingezet wanneer mens, structuur en koers weer moeten kloppen — ook als dat schuurt en verantwoordelijkheid vraagt.

Als je voelt dat het zo niet langer kan

Er komt een moment waarop je weet: dit gaat niet meer over bijsturen.
Niet over nóg een overleg, nóg een analyse of nóg een goed bedoeld traject.

De organisatie kraakt.
Teams functioneren niet meer zoals bedoeld.
Besluiten blijven liggen terwijl de druk toeneemt — financieel, bestuurlijk en inhoudelijk.

Onveiligheid sluipt erin. Soms zichtbaar, vaak onderhuids.
Goede professionals raken afgestompt, cynisch of haken mentaal af.
En ondertussen moet de organisatie wél door, richting een volgende fase die steeds minder past bij hoe alles nu is ingericht.

Als je hier zit, dan weet je: uitstel is geen neutrale optie meer.

Waar ik voor sta

Ik word ingezet wanneer organisaties vastlopen omdat hun manier van organiseren niet meer past bij wat er van hen gevraagd wordt.

Dat zie je terug in gedrag, maar de kern zit dieper.
In onduidelijke rollen. In versnipperde besluitvorming. In structuren die ooit logisch waren, maar nu vooral vertragen. In een MT dat formeel bestaat, maar niet meer als team functioneert.

Ik werk op het snijvlak van mens, structuur en koers.
Niet om een eindbeeld op te leggen, maar om scherp te krijgen waar het écht knelt, wat de volgende fase vraagt en welke keuzes daarvoor nodig zijn in sturing, samenwerking en inrichting.

Ik geloof niet in pleisters, niet in harmonie zonder richting en niet in oplossingen die vooral comfortabel voelen.
Wat nodig is, mag schuren — zolang het maar klopt.

Wat ik doe als het spannend wordt

Meestal stap ik in als interim-directeur of -manager wanneer problemen al langer sluimeren.
Managers blijven kort. Teams drijven af van de koers. Personele dossiers zijn blijven liggen terwijl er wel bezuinigd moet worden. Het MT is niet consistent en voelt dat zelf ook.

Als vreemde ogen met mandaat breng ik rust door helderheid.
Ik maak zichtbaar waar besluiten worden vermeden.
Ik spreek mensen aan op gedrag en verantwoordelijkheid.
Ik help keuzes maken in inrichting en sturing die nodig zijn om verder te kunnen.

Ik werk niet vanuit een dichtgetimmerd plan, maar vanuit analyse, verbinding en voortschrijdend inzicht. Dat betekent dat de oplossing er soms anders uitziet dan vooraf gedacht.

Dat wordt eerst onrustiger. Altijd.
Pas daarna ontstaat er weer beweging.

Met oog voor de mens — en met een grens

Ik werk altijd met oog voor het verhaal van het individu en het team.
Verandering raakt mensen. Dat negeren of wegdrukken werkt niet.

Tegelijk geloof ik niet in eindeloos ruimte blijven geven aan gedrag dat de beweging blokkeert. Verwerking en herstel liggen uiteindelijk bij de persoon zelf. Mijn rol is niet om dat over te nemen, maar om helder te maken wat er nodig is om verder te kunnen.

Wanneer iemand blijft stempelen in overleggen, onrust voedt of de koers ondergraaft, spreek ik dat aan. Zorgvuldig, maar niet vrijblijvend. Juist daarmee bescherm ik het team en ontstaat er weer ruimte voor mensen die wél willen bijdragen.

Ik zet medewerkers bij voorkeur in een krachtige positie.
Met duidelijke verwachtingen, verantwoordelijkheid en vertrouwen.
Mensen groeien daar bijna altijd in — worden zichtbaarder, positiever en weer eigenaar van hun rol.

Zonder het menselijke aspect te verliezen.
Maar met de duidelijkheid dat het ergens ook moet ophouden, om verder te kunnen.

Wat mijn inzet oplevert (en wat niet)

Na mijn inzet is het niet “af”.
Maar het staat wél recht.

De basis klopt weer.
De koers is gekozen en concreet gemaakt.
De organisatie weet wat van haar gevraagd wordt — en wat niet meer.

Vaak staat er nog iets in de steigers. Dat is realistisch.
Mijn rol is het fundament leggen en richting aanbrengen, zodat opvolgend leiderschap kan bouwen en consequent kan doorzetten.

In een ideaal scenario blijf ik langer betrokken.
In de praktijk is mijn inzet meestal tijdelijk — en juist daarom is overdraagbaarheid essentieel.

Wanneer je mij wel — en niet — moet inhuren

Je moet mij inhuren als je hebt besloten dat het opgelost moet worden.
Niet “we kijken het nog even aan”, maar: zo kan het niet verder, wat het ook vraagt.

Je moet bereid zijn om ruimte te geven, rugdekking te bieden en verantwoordelijkheid écht over te dragen. Ook wanneer het tijdelijk onrustiger wordt en mijn analyse anders uitpakt dan vooraf gedacht.

Je moet mij niet inhuren als je iemand zoekt die op de winkel past.
Of als je wel verandering wilt, maar geen frictie.
Of als mandaat vooral betekent dat ik het lastige doe, terwijl de controle elders blijft.

Dan ga ik je frustreren. En jij mij.

Wat anderen hierover zeggen

“Monique bracht rust en vertrouwen in een spannend traject en hielp ons koers houden, juist door ruimte aan ons als team te geven. Wie met haar werkt, krijgt een duidelijke leider die het menselijke aspect nooit uit het oog verliest.”
— interim-academiemanager, hogeschool

“Vooral haar directe, heldere en transparante manier van communiceren maakte dat we durfden doorpakken, ook in een onrustige fase.”
— MT-lid

“Ze stelde vragen die me hielpen anders naar mezelf en het team te kijken. Dat gaf vertrouwen om sterker in mijn rol te blijven staan.”
— leidinggevende

“Gedreven, professioneel en ontzettend daadkrachtig. Indrukwekkend hoe ze beweging kreeg in complexe teams.”
— teamlid

Organisaties en samenwerking

• Hogeschool Arnhem Nijmegen (HAN) ism Twynstra & Gudde
• Hogeschool voor de Kunsten Utrecht (HKU) ism Arlande
• Saxion Hogeschool ism Pool Management en Organisatie
• Netherlands Business Academy

Niet elke situatie vraagt om een interim-opdracht

Niet elke vraag hoeft te escaleren tot ingrijpen van buitenaf.
Soms is het genoeg om eerder scherp te kijken, het juiste gesprek te voeren en verantwoordelijkheid daar te leggen waar die hoort.

Voor leiders en teams die zélf beweging willen creëren, ontwikkelde ik Studio Stuurkracht: praktische tools en werkvormen die helpen koers te houden, helder te blijven en tijdig bij te sturen — voordat het vastloopt.

Als dit resoneert
Dan is de volgende stap geen vrijblijvend kennismaken.
Maar een gesprek waarin we samen toetsen of het mandaat, de ruimte en het lef er zijn.

Als dat zo is, ga ik aan.
En als dat niet zo is, zeg ik nee — ook dat is leiderschap.